پارا

زبان بدن نوعی ارتباط غیرکلامی است که به جای کلمات از رفتارهای بدن برای بیان احساسات یا تبادل اطلاعات استفاده می کند.

برخی از این رفتارها عبارتند از: حالات چهره، وضعیت بدن، حرکت، حرکات چشم، لمس و استفاده از فضا.

زبان بدن در حیوانات و انسان ها وجود دارد، اما در این مقاله تمرکز بر روی تفسیر زبان بدن انسان است.

زبان بدن را نباید با زبان اشاره اشتباه گرفت زیرا زبان اشاره یک زبان کامل مانند زبان های گفتاری ما است و دستور زبان پیچیده خود را دارد و می تواند ویژگی های اساسی را که در همه زبان ها وجود دارد نشان دهد.

از طرفی زبان بدن سیستم دستوری ندارد و به جای معنای خاصی برای هر حرکت خاص می توان معانی متعددی از آن استخراج کرد، بنابراین زبان بدن مانند زبان اشاره زبانی نیست و به دلیل محبوبیت در هر فرهنگی به آن زبان گفته می شود.

در جامعه برای هر رفتار خاصی تعابیر مورد توافقی وجود دارد. این تفاسیر ممکن است از کشوری به کشور دیگر یا فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت باشد. به همین دلیل در مورد جهانی بودن زبان بدن اختلاف نظر وجود دارد.

زبان بدن که نوعی ارتباط غیرکلامی است مکمل ارتباط کلامی در هر رویداد اجتماعی است.در واقع برخی از محققان دریافته اند که ارتباطات غیرکلامی شامل تمام اطلاعاتی است که از طریق مبادلات بین فردی منتقل می شود.

این زبان به تقویت ارتباط و تنظیم تعاملات بین دو نفر کمک می کند، اما می تواند تا حدودی مبهم باشد.

زبان بدن صورت

حالات چهره هنگام بیان احساسات فیزیکی کاملا دقیق و کامل است.

ترکیبی از حرکات چشم، ابرو، لب، بینی و گونه به ایجاد حالات مختلف برای هر فرد کمک می کند (مانند شادی، غم، افسردگی، عصبانیت و غیره).

برخی تحقیقات نشان داده اند که حالات چهره و حالات بدن (زبان بدن) در حین ارتباط عاطفی با هم مطابقت دارند و یکسان هستند.

شرایط رفتاری نیز ثابت کرده است که شرایط فیزیکی بر حالات چهره تأثیر می گذارد.

این بدان معناست که مغز به صورت همزمان به صورت و بدن شکل می دهد.

مطالعات نشان داده است که قضاوت در مورد خلق و خوی افراد از روی حالت چهره آنها صحیح است.

بنابراین، صورت و بدن به طور قیاسی با هم دیده می شوند و سیگنال های احساسی صورت و بدن همزمان هستند.

به عنوان مثال، عدم وجود چین و چروک در اطراف چشم اغلب نشان دهنده لبخند مصنوعی است.

در این مورد، محققان بر این باورند که تقلید لبخند واقعی فقط با دستور شما دشوار است.

با یک خنده واقعی یک خط کوچک دور چشم می افتد. وقتی شما لبخند بزنید این اتفاق نمی افتد.

اگر کسی سعی می کند به نحوی شاد باشد، این چین و چروک ها را روی صورتش نخواهید دید.

علاوه بر این، زبان بدن در چشم معانی مختلفی دارد.

به عنوان مثال، مطالعات نشان داده است که هر یک از این روش ها: فردی که کنترلی بر دانش آموزان خود ندارد، زمانی که به کسی یا چیزی علاقه مند است، گسترش می یابد یا به چیزی نگاه می کند و به آن نگاه می کند.

به عنوان مثال، وقتی دوست شما در مورد موضوع جالبی صحبت می کند، می توانید به اندازه مردمک چشم او توجه کنید.

سپس موضوع را به چیزی کمتر جالب تغییر دهید و صدای جیغ دانش آموزان را تماشا کنید.

به طور معمول، چشم های یک فرد باید بین 6 تا 10 بار در دقیقه پلک بزند.

اما فقط نگاه کردن به یک شی یا شخص جذاب این زمان ها را کوتاه می کند.

بیان چشمان او و این علامت (پلک زدن) راهنمای خوبی برای درک اینکه این فرد به فردی که با او صحبت می کند علاقه مند است.

این علامت را نشانه عشق می دانند.

زبان و روابط بدن

احساسات از طریق حرکات بدن بیان می شوند. تحقیقات نشان داده است که هنگام مقایسه احساسات واقعی یک فرد با احساسات شخص دیگر، احساسات بدنی بسیار شهودی هستند.

به عنوان مثال، فرد عصبانی می خواهد بر دیگران مسلط شود و وضعیت بدن او این تمایل را نشان می دهد.

این را با کسی مقایسه کنید که ترس دارد (مانند ترس از آسانسور، ترس از ارتفاع و غیره): او احساس ضعف می کند، خم می شود و وضعیت بدن او تمایل به دور شدن و اجتناب از این موقعیت را نشان می دهد. این فقط بر خلاف خلق و خوی یک فرد عصبانی است.

وضعیت ایستاده یا ایستاده نیز نشانه احساسات انسان است. فردی که به راحتی روی صندلی می نشیند، کمی به جلو خم می شود و در حین صحبت سر تکان می دهد، فردی را نشان می دهد که آرام است و مایل به گوش دادن است.

از سوی دیگر، فردی که دست و پاهای خود را روی هم می زند و به آرامی پاهای خود را لگد می زند، نشان دهنده فردی است که از این مکالمه ناراحت است و از نظر احساسی فاصله دارد.

در مورد وضعیت، فرد در حالی می ایستد که دستان خود را به پهلو و پاهای خود را به سمت گوینده قرار دهد

این معمولاً نشانه این است که کسی به گفتگو توجه و علاقه دارد. با این حال، در این مورد، یک تفاوت کوچک به معنای زیادی است. گاهی ایستادن با دست روی باسن نشانه بی ادبی و بی احترامی است.

وضعیت بدن متفاوت، با هر دو دست روی باسن یا پایین کمر، آرنج ها کمی به سمت داخل و دست ها روی کمر یا جیب ها، اغلب نشانه علاقه مرد به زن دیگر است.

زبان بدن، حرکات بدن

علائم فیزیکی شامل حرکات بدن (به عنوان مثال، بازوها، دست ها، انگشتان، سر و پاها) است و این حرکات ممکن است طبیعی یا غیر ارادی باشد. سیگنال های دستی را می توان به روش های مختلفی تفسیر کرد.

در مکالمه، زمانی که فردی با دست روی سینه می نشیند، می ایستد یا حتی راه می رود، اغلب به عنوان یک حرکت خوشایند تعبیر نمی شود. این بدان معناست که آنها ذهن بسته ای دارند و اغلب تمایلی به گوش دادن به دیدگاه گوینده ندارند.

تعبیر دیگری از وضعیت دست ها در این شرایط نشان دهنده عدم امنیت و اعتماد به نفس پایین است.

به گفته یکی از نویسندگان، می توان گفت که برخی از وضعیت های بدن رایج در سراسر جهان وجود دارد، به عنوان مثال لیفت شانه. این حالت بدن نمونه ای از یک سیگنال جهانی است که فرد متوجه صحبت شما نشده است.

سه بخش اصلی دیگر برای این وضعیت های مفصلی وجود دارد: نشان دادن کف دست برای نشان دادن اینکه چیزی پنهان نیست، خم کردن شانه ها برای محافظت از گردن در برابر حمله، و بالا بردن ابرو، که شکلی جهانی برای احوالپرسی است. حرکات دست می تواند راحتی فرد را نشان دهد.

دست های راحت و شل نشان دهنده اعتماد به نفس و اعتماد به نفس است، در حالی که دست های سفت را می توان به عنوان نشانه ای از استرس یا عصبانیت تعبیر کرد. اگر کسی دست های خود را فشار می دهد، ممکن است به این دلیل باشد که عصبی یا نگران است.

همچنین حرکات انگشت اغلب برای درک کلمات افراد و همچنین برای بیان احساسی که شخص دیگری برای آنها ایجاد می کند استفاده می شود.

در برخی فرهنگ ها، اشاره با یک انگشت قابل قبول تلقی می شود.

با این حال، در برخی جاها انگشت نشان دادن به شخص را رفتار پرخاشگرانه می دانند.

مثلا هندی ها بر این باورند که نشان دادن انگشت به معنای توهین است.

در برخی از کشورها، thumbs up به معنای "خوب" یا "بدون مشکل" است.

اما اقدامات مشابه در برخی دیگر از کشورها مانند ایران، بنگلادش و تایلند ناپسند بوده است و پیامدهای آن در کشورهای آمریکایی شبیه انگشت وسط است.

در بسیاری از فرهنگ ها، خم کردن سر به معنای بله گفتن است.

این ژست مخفف تعظیم است و نشان می دهد که شما با دیدگاه این شخص موافق هستید.

این مطالعه نشان داد که افراد نابینا و ناشنوا از این حرکات برای نشان دادن پذیرش استفاده می‌کنند، بنابراین برخی از حرکات مجاز به نشان دادن قدردانی و پذیرش هستند.

زبان بدن دست دادن

دست دادن یک احوالپرسی رسمی است و اغلب در جلسات، احوالپرسی و تبریک به هنگام توافق استفاده می شود. معمولا این کار نشان دهنده اعتماد به نفس بالا و حساسیت عاطفی فرد است.

تست ها به چند قسمت تقسیم شدند، از جمله انگشتان با هم، دست دادن محکم، دست دادن بسیار ملایم و غیره. این زبان بدن بسیار رایج است و هم مردان و هم زنان از آن استفاده می کنند.

در فرهنگ های مسلمان، مردان با زنان دست نمی دهند و دست نمی زنند.

در فرهنگ هندی، مردان معمولا با زنان دست نمی دهند. در عوض، دستان خود را روی بازوی زن گذاشتند.

دست دادن محکم و دوستانه در تجارت به عنوان راهی برای ایجاد یک تاثیر اولیه خوب توصیه می شود، و احوالپرسی از زمان های قدیم وجود داشته است. در گذشته این کار برای نشان دادن مسلح نبودن خارجی ها انجام می شد.

زبان بدن دست

به عنوان بخش اصلی زبان بدن، دست ها نقش مهمی در انتقال اطلاعات غیرکلامی ایفا می کنند. در ادامه، بیایید نگاهی دقیق‌تر به نقش دست‌ها در زبان بدن بیندازیم:

اشاره و ارجاع: از عقربه ها برای اشاره و اشاره به موجودات و اشیا استفاده می شود. به عنوان مثال، اشاره با انگشت اشاره به یک شی خاص یا حرکات دست برای نشان دادن جهت یا جهت به یک مکان استفاده می شود.

بیان خلق و خو و احساسات: حرکات دست می تواند خلق و خو و احساسات فرد را نشان دهد. برای مثال، تکان دادن دست‌ها به‌عنوان علامت رضایت یا تعجب، ضربه زدن روی میز به‌عنوان نشانه‌ی آزار و ناراحتی، یا فشار دادن دست‌ها به‌عنوان نشانه‌ی ناامیدی و نارضایتی، همگی از طریق زبان اشاره قابل انتقال هستند.

تعامل و ارتباط: دست ها نقش مهمی در تعامل اجتماعی و ارتباطات انسانی دارند. حرکات دست می تواند بیانگر تحسین، پذیرش، اعتماد، وفاداری و تمایل به همکاری باشد.

تأثیر: حرکات دست و لمس می تواند تأثیر زیادی بر دیگران داشته باشد. به عنوان مثال، لمس دست ها به عنوان نشانه توجه، شفقت و تعامل می تواند ارتباط مهمی بین افراد ایجاد کند.

با توجه به اینکه زبان بدن دست ناخودآگاه عمل می کند، درک و توجه به علائم و حرکات دست می تواند به ما در درک بهتر احساسات و نیازهای یک فرد در زندگی کمک کند.ارتباط غیرکلامی.

تنفس زبان بدن

زبان بدن گوینده رادیو مربوط به تنفس و الگوهای تنفسی می تواند نشانه ای از وضعیت روحی و روانی فرد باشد.

به همین دلیل، ارتباط بین زبان بدن و تنفس اغلب در جلسات کاری و سمینارها مورد توجه قرار می گیرد.

به طور کلی، نفس های عمیق تر با استفاده از دیافراگم و شکم اغلب نشان دهنده حالت آرامش و اعتماد به نفس است.

از سوی دیگر، تنفس کم عمق و بسیار سریع اغلب به عنوان یک حالت عصبی و مضطرب تعبیر می شود.

برخی از کارشناسان کسب و کار پیشنهاد می کنند که به الگوی تنفس دیگران توجه کنید تا سطح آگاهی شخصی آنها از موقعیت را درک کنید.

زبان بدن، حرکات بدن

بستن دهان کسی اغلب سرکوب احساسات و احتمالاً ناامنی است.

همچنین ممکن است به این معنی باشد که فرد به سختی فکر می کند و ممکن است مطمئن نباشد که در مرحله بعد چه بگوید. آنچه شما از طریق زبان بدن و سیگنال های غیرکلامی خود می گویید بر دید دیگران به شما تأثیر می گذارد. چقدر شما را دوست دارند و به شما احترام می گذارند؟ و آیا آنها به شما اعتماد دارند؟

متأسفانه بسیاری از افراد بدون اینکه متوجه شوند سیگنال های منفی یا گیج کننده ارسال می کنند. اگر این اتفاق بیفتد، هم ارتباط و هم اعتماد بین طرفین خدشه دار می شود.

لحن صدا زبان بدن

لحن صدا ترکیبی از زبان گفتاری و زبان بدن است. لحن صدای شما بر تفسیر آن تأثیر می گذارد.

سر و صدا کردن

لبخند

با تمسخر

در عصبانیت گفتن

آنها می توانند یک لایه معنا به کلمات شما اضافه کنند، نه زبان بدن یا زبان گفتاری.

آموزش و روانشناسی زبان بدن

خواندن علائم احساسی زبان بدن

به گریه نگاه کن؛ اغلب به دلیل احساسات قوی گریه می کنید. گاهی گریه نشانه غم و اندوه است، اما گریه می تواند نشانه شادی نیز باشد.

بنابراین، هنگام ارزیابی گریه، باید به دنبال علائم دیگری نیز باشید تا علت اصلی گریه را درک کنید.

گریه می تواند تلاشی برای جلب همدردی دیگران یا دستکاری باشد.

این وضعیت به عنوان اشک تمساح شناخته می شود، اصطلاحی که از این باور غلط گرفته شده است که کروکودیل ها هنگام گرفتن گریه می کنند.

به دنبال علائم خشم یا تهدید باشید. نشانه های تهدید عبارتند از: ابروهایی که به شکل V (اخم) و شخصی که به شما نزدیک می شود.

دست روی سینه و نزدیک شدن به خشم می تواند نشانه دیگری از عصبانیت فرد باشد.

به دنبال نشانه های اضطراب باشید؛ در مواقعی که افراد مضطرب هستند، حرکات و درخشندگی صورتشان افزایش می یابد و دهانشان به صورت یک خط باریک ظاهر می شود.

افراد نگران که دستانشان را گرفته اند و بی قرار به نظر می رسند. نمی توانستند ساکن باشند.

گاهی اوقات اضطراب  کلاس زبان بدن زهرا شیراحمدی باعث می شود افراد پاهای خود را روی زمین بگذارند یا مکرراً تکان بخورند.

به دنبال نشانه های خجالت باشید. خجالتی بودن را می توان با اجتناب از تماس چشمی یا تغییر نگاه کاهش داد.

پایین آوردن سر یا حتی نشان دادن یک لبخند کنترل شده و عصبی.

اگر فردی زیاد به پایین و به زمین نگاه کند، ممکن است خجالتی یا ترسیده باشد.

مردم وقتی صدمه دیده اند یا سعی می کنند مشکل عاطفی خود را پنهان کنند به پایین نگاه می کنند.

به طور کلی وقتی انسان زمین را می بیند، فکر می کند و احساس ناخوشایندی می کند.

به دنبال نشانه های غرور باشید. فرد با لبخندی کوچک، سرش را به عقب خم کرده و دست هایش را روی ران هایش می گذارد، غرور خود را نشان می دهد.